นัยทางความหมาย พาสปอร์ต (Passport) ถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ของการมี “ประสบการณ์ในโลกกว้าง” ฉนั้นคนที่ “ยังไม่มีพาสปอร์ต” จึงอาจถูกตีความในทางตรงข้ามว่า ยังไม่เคยออกไปสัมผัสโลกกว้างภายนอก หรือ ยังจำกัดอยู่ในกรอบความคิดเดิม วาทะนี้จึงกลายเป็นการแบ่งแยกเชิงสัญลักษณ์ระหว่าง “คนที่มีโอกาสเผชิญโลกกว้าง” กับ “คนที่ยังอยู่ในโลกที่มีขอบเขตจำกัด” แต่เอ๊ะ !!!! หรือพวก Influencer คนนั้นอาจเป็นผลผลิตจากสังคมที่พยายามจำกัดของเขตทางความคิด วิถีชีวิต แบ่งแยกคนไม่ให้ได้สิทธิในการมีชีวิตที่เสมอภาค

จากบริบทการโต้เถียงทางการเมือง โดย Influencer ที่ได้ลดทอนน้ำหนักทางความคิดเห็นจากคนที่ถูกมองว่าไม่มีประสบการณ์หรือโลกทัศน์ไม่กว้าง นี่เป็นเรื่องราวสะท้อนความเหลื่อมล้ำทางโอกาสและโลกทัศน์ในสังคมไทย จากวาทะกรรมนี้ส่งผลให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์ในสังคมว่าเป็น การเหยียดชนชั้นทางโอกาส เพราะการมีพาสปอร์ตไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนเข้าถึงได้ง่าย ใครไม่มีพาสปอร์ตไม่ควรถกเถียงด้วย ? ใครบ้างล่ะที่ไม่มีพาสปอร์ต ? แต่นี่อาจไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ความน่าสนใจอยู่ตรงที่ว่า ระหว่างโอกาสในการเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลของคนบางกลุ่ม กับสภาวะทางปัญญาของปัจเจกบุคคลที่พร้อมจะเรียนรู้โลกกว้าง อะไรสำคัญกว่ากัน

ถ้าเราเข้าใจร่วมกันว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์มีความหลากหลาย เราต้องยิ่งรับรู้และเข้าใจว่ามีอะไรที่เป็นความหลากหลาย ในยุคที่โลกแคบด้วยการสื่อสารไร้พรหมแดน เราต้องยิ่งแสวงหาสิ่งที่ทำให้มนุษย์ที่หลากหลายอยู่ร่วมกันได้อย่างสันดิ การสื่อสาร ไม่ว่าจะฟัง พูด อ่าน เขียน ทั้งวัจนภาษา และอวันภาษา ที่พยายามเข้าใจคนที่แตกต่างจากเรา ทั้งความแตกต่างทางความคิด ความเชื่อ ประสบการณ์ชีวิต มันน่าจะสำคัญกว่าการถกเถียงเพื่อชัยชนะในการสื่อสารหรือเปล่า ปัจจุบันการเรียนรู้ข้ามจารีตวัฒนธรรม เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องใช้พาสปอร์ต เทคโนโลยีการสื่อสารไร้พรมแดน ช่วยลดข้อจำกัดเรื่องระยะทาง วิวัฒนาการมาถึงการลดข้อจำกัดทางภาษา

แท้ที่จริงโอกาสในการเรียนรู้โลกกว้าง อาจะไม่ใช่แค่มีเงินทำพาสปอร์ต หรือคนที่มีโอกาสขึ้นเครื่องบิน เพราะในความเป็นจริงที่(อ)ยากจะปฏิเสธก็คือ แค่เข้าถึงอินเตอร์เน็ตก็เข้าถึงโลกกว้างได้แล้ว ในขณะที่บางประเทศมีอินเตอร์เน็ตให้ประชาชนเข้าถึงได้ฟรี ในปริมาณที่เพียงพอ ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องพึ่งพาผู้แทนประชาชน ต้องต่อสู้กันในสภา และนี่เป็นเรื่องการเมืองล้วนๆ บ่อเกิดวาทะกรรม ที่ไม่ควรมีใครพ่ายแพ้เพราะถูกปิดปากเพียงเพราะเข้าไม่ถึงการมีพาสปอร์ต 

หมดยุคการปิดปากคู่สื่อสารด้วยความเชื่อแบบเก่าประเภท อย่าเอาทองไปลูบกระเบื้อง เพราะทั้งกระเบื้องและทองต่างก็มีคุณค่าที่ต่างกัน, ควรจะพอได้แล้วกับค่านิยมมีเงินนับเป็นน้อง มีทองนับเป็นพี่ เพราะการเกิดก่อนเกิดหลังไม่สำคัญเท่าความสามารถในการเรียนรู้